யோகி 73

  

தேவானந்தகிரி சொன்னார். “சாதாரணமான பிரயோகங்கள் செய்திருந்தால் இந்தப் பிரயோகத்தைத் திருப்பி ஏவி விட்டிருக்க முடியும்…. இது சக்தி வாய்ந்த உக்ர பிரயோகம். இதுல நமக்கு தற்காத்துக்கறது ஒன்னு தான் வழி. திருப்பித் தாக்க வழியில்லை.”

 

திருப்பித் தாக்க வழியில்லை என்பதில் ஏமாற்றமடைந்த பாண்டியன், பாதி உற்சாகமிழந்து அடுத்த முக்கியக் கேள்வியைக் கேட்டார். “எப்படித் தற்காத்துக்கறது?”

 

தேவானந்தகிரி சொன்னார். “இதற்கு பெரிய பரிகார பூஜை செஞ்சு உங்க ரெண்டு பேருக்கும் தாயத்து கட்டி விடறேன். இந்த உக்ர பிரயோகத்தோட ஆயுள்காலம் ஒரு மண்டல காலம். இந்த தாயத்து கண்டிப்பாய் ஒரு மண்டல காலத்துக்கு உங்களைப் பாதுகாக்கும்.”

 

சுகுமாரன் கேட்டார். “ஒரு மண்டல காலம்னா?”

 

“48 நாட்கள்.”

 

பாண்டியன் தேவானந்தகிரியைக் கேட்டார். “நீங்க செய்யற தற்காப்புல என்ன பயனிருக்கும்?” 

 

“இப்ப செய்யற தற்காப்பு உங்க கண்ணுக்குத் தெரியற காட்சிகள்ல இருந்து உங்களைக் காக்கும். உங்களால தூங்க முடியும்.  மண்டை ஓடு, ஓநாய் மாதிரியான காட்சிகளையும், உணர்வுகளையும் தடுக்கும். இன்னைக்கு ராத்திரிக்குள்ளே அதைச் செய்யாட்டி இந்த டாக்டருக்குப் பைத்தியம் பிடிச்சுடும். நாளைக்கு ராத்திரிக்குள்ளே செய்யாட்டி உங்களுக்கும் பைத்தியம் பிடிச்சுடும். அது தான் நிலைமை”

 

சுகுமாரனும், பாண்டியனும் அதிர்ச்சியுடன் தேவானந்தகிரியைப் பார்த்தார்கள். சுகுமாரனுக்குப் பின் நினைவு வந்தது. அவருக்கு ஒரு நாள் முன்பாகவே பிரயோகம் ஆரம்பிக்கப்பட்டு விட்டது. நேற்றிரவோடு மூன்று நாட்கள் முடிந்து விட்டன. இன்றிரவு நான்காவது நாள். பாண்டியனுக்கு ஒரு நாள் கழித்து தான் தாக்கம் வந்திருக்கிறது. அதனால் தான் ஒரு நாள் தாமதமாகப் பாதிப்போ?

 

தேவானந்தகிரி சற்று தயங்கி விட்டு பிரம்மானந்தாவிடம் சொன்னார். “நான் இங்கே வர்றதுக்கு தயாரானப்ப எனக்கு கிடைச்ச சில சகுனங்கள் இந்தப் பரிகார பூஜை செய்யறதுல எனக்கே ஆபத்திருக்கறதாய் சொன்னதால, நான் என் தற்காப்புக்கே மந்திர ஜபம் செய்துட்டு வர வேண்டியதாய் போச்சு.”

 

பிரம்மானந்தா திகைத்தார். சுகுமாரன் நடுங்கினார். பாண்டியனுக்கு இரத்தம் கொதித்தது. அவர் கேட்டார். “எதிரி யார்னும், ஏன் இப்படி செஞ்சிருக்கான்னும் தெரிஞ்சுக்க என்ன வழி?”

 

தேவானந்தகிரி சிறிது யோசித்து விட்டுச் சொன்னார். “காரணமில்லாமல் எதுவும் நடக்காது. நல்லா யோசிச்சால் உங்களுக்கு எதிரியை அடையாளம் தெரிய வரலாம். இந்தப் ப்ரஷ்ன பூஜையில இவ்வளவு தான் தெரியுது.”

 

ஏதாவது ஒரு தவறு, ஒரு குற்றம் மட்டும் செய்திருந்தால் அதை வைத்து எதிரியை அடையாளம் கண்டுபிடிப்பது, அவர் சொல்வது போல், கஷ்டமல்ல. எத்தனையோ செயல்கள், எத்தனையோ பாதிக்கப்பட்டவர்கள் என்று இருக்கையில் எப்படித் தான் கண்டுபிடிப்பது?

 

“தற்காப்பு பூஜையை எப்ப ஆரம்பிக்கலாம்.” பிரம்மானந்தா கேட்டார்.

 

“அர்த்த ஜாமத்தில் தான் அதை ஆரம்பிக்கணும்.”

 

அர்த்தஜாமத்திற்கு இன்னமும் இரண்டரை மணி நேரம் இருக்கிறது. அது வரை சற்று ஓய்வு எடுத்துக் கொள்வதாகச் சொல்லிவிட்டு தேவானந்தகிரி போய் விட்டார்.

 

மூவரும் எதிரி யாராக இருக்கும் என்று தீவிரமாக யோசிக்க ஆரம்பித்தார்கள்.

 

பாண்டியன் சொன்னார். ”சைத்ராவோட குடும்பத்துல யாரும் இளைஞர்கள் இல்லை. அவளோட நட்பு வட்டத்துலயும் இவர் சொல்ற மாதிரி நண்பர்கள் இருக்கறதாய் தெரியலை...”

 

பிரம்மானந்தா கேட்டார். “அவளைக் காதலிச்ச பையன்...?”

 

”அவன் அவளை எப்பவோ மறந்துட்டவன்... அவனால தான் அவ இந்தப்பக்கமே வந்தாள்.”

 

“அவ தாத்தாவோட நண்பர்கள் ரெண்டு பேர் இருந்தாங்களே. அவங்க வீட்டுப் பசங்க யாராவது இருக்குமோ?”

 

“இருக்க வாய்ப்பில்லை. ஏன்னா அப்படி ரொம்ப நெருக்கமாய் இருந்திருந்தா முதல்லயே தெரிஞ்சிருக்கும். அந்தக் கிழவர் கூட எப்பவும் இருந்தவங்க மத்த ரெண்டு கிழவர்கள் தான். இந்த மந்திரவாதி சொல்ற பையன், அந்த மூனு கிழவங்கள்ல யாருக்காவது தெரிஞ்சவனாய் இருக்க வாய்ப்பிருக்கு,. அவங்க அவன் கிட்ட  உதவி கேட்டிருக்கலாம். இல்லாட்டி அவன் வேற புது ஆளாய் இருக்கலாம்...”

 

ஆனால் சம்பந்தமில்லாத புதிய ஆள் இவ்வளவு தீவிரமாக எதிராகச் செயல்படக் காரணம் என்னவாக இருக்க முடியும் என்று யோசித்த போது அவர்களுக்கு விடை கிடைக்கவில்லை. சைத்ராவுக்குச் சம்பந்தமில்லாத புதிய ஆள் என்றால் அவளுடைய உருவத்தை ஏன் தெரிய வைக்க வேண்டும்? அவர்கள் கவனத்தைத் திசை திருப்புவதற்காக இருக்குமோ? குழப்பமாக இருந்தது.

 

சுகுமாரன் சொன்னார். “அந்தப் பையன் எதோ நிஜ யோகியைத் தேடிகிட்டு இருக்கறதாய் மந்திரவாதி சொன்னார். எந்த யோகியையாய் இருக்கும்?”

 

பிரம்மானந்தாவுக்குத் திடீரென்று ’அந்த’ யோகியின் நினைவு வந்தது. ’அந்த யோகியையாக இருக்குமோ? சேச்சே.... இருக்காது.... அவர் இன்னமும் உயிரோடு இருக்கறது கூடச் சந்தேகம் தான்.  உயிரோடு இருந்தாலும் கூட அவரை யோகின்னு தெரியறவங்களோ, தெரிஞ்சுகிட்டு தேடறவங்களோ இருக்க வாய்ப்பேயில்லை…

 

அவரையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த சுகுமாரன் கேட்டார். “யாராவது ஞாபகத்துக்கு வர்றாங்களா?”

 

பிரம்மானந்தா உடனடியாகச் சொன்னார். ”இல்லை.”

 

ஆனால் அவருடன் பல காலமாக இருக்கும் பாண்டியனுக்கு அவருடைய முகபாவனையைப் பார்த்தே, அவர் உண்மையைச் சொல்லாமல் மறைக்கிறார் என்பது தெரிந்து விட்டது.

 

சுகுமாரன் பிரம்மானந்தாவை விடுவதாய் இல்லை. “உங்க சக்தியை வெச்சு எதாவது கண்டுபிடிச்சு சொல்ல முடியாதா யோகிஜி?” என்று சுகுமாரன் கேட்ட போது சிரிக்காமல் இருக்க பாண்டியன் கடுமையாய் முயற்சி செய்ய வேண்டியிருந்தது.

 

பிரம்மானந்தா சொன்னார். “என் சொந்தக் காரியத்துக்காகவும், எனக்கு ரொம்ப நெருங்கியவங்களுக்காகவும் எந்த சக்தியையும் பயன்படுத்தறதில்லைன்னு நான் வாக்கு கொடுத்திருக்கேன்.”

 

நல்ல வேளையாக, யாருக்கு வாக்கு கொடுத்திருக்கிறீர்கள் என்று சுகுமாரன் கேட்கவில்லை. அடுத்ததாக அவர் கேட்டார். “இந்த செய்வினையில ஏன் வயிறு புண்ணாகுதுன்னு எனக்குப் புரியல யோகிஜி”

 

பிரம்மானந்தா சொன்னார். “மணிப்புரா சக்ரான்னு சொல்லப்படற வயிற்றுப் பகுதி உள்ளுணர்வு, தைரியம் சம்பந்தப்பட்டது. அதைப் பாதிக்கணும்கிறது எதிரியோட உத்தேசமாய்த் தெரியுது”. இதைத் தான் தேவானந்தகிரியும் சொல்லி இருந்தது சுகுமாரனுக்கு நினைவு வந்தது.

 

சுகுமாரன் சொன்னார். “எனக்கும் அது சரியாய் தான் தெரியுது. இந்தப் பிரச்சினை ஆரம்பிக்கற வரைக்கும் எனக்கு பயம்னா என்னன்னே தெரியாது. எதையும் சமாளிக்கற துணிச்சல் எனக்கு இருந்துச்சு. ஆனா இப்பவோ எல்லாமே பயமாய் இருக்கு…. நான் பாத்ரூம் போய்ட்டு வர்றேன்….”

 

அவர் சென்ற பின் பாண்டியன் தாழ்ந்த குரலில் இன்ஸ்பெக்டர் செல்வத்துக்கு வந்த மொட்டைக்கடிதம் பற்றியும், இடமாற்ற உத்தரவு பற்றியும் பிரம்மானந்தாவிடம் சொன்னார்.

 

நெற்றியைச் சுருக்கியபடி பிரம்மானந்தா கேட்டார். “அந்த ஆளுக்கு மட்டும் ட்ரான்ஸ்பர் ஆர்டர் வந்துச்சா?”

 

“இல்லை. விசாரிச்சேன்.  அந்த ஆளோட சேர்ந்து வேற 26 பேருக்கும் வந்திருக்காம். எல்லார் மேலயும் நிறைய புகார்கள் இருக்காம். சி எம் வர்றதுக்காக காத்திருந்து அவர் வந்தப்பறம் செஞ்சுருக்காங்க போலத் தெரியுது.”

 

இதற்கும் அதற்கும் சம்பந்தம் இல்லாததில் பிரம்மானந்தா திருப்தியடைந்தார்.

 

பாண்டியன் சொன்னார். “ஆனா அந்த மொட்டைக் கடிதம் தான் சந்தேகப்பட வைக்குது. செல்வத்துக்கு சந்தேகம், சைத்ரா வீட்டுக்கு மொட்டைக்கடிதம் அனுப்பின ஆளே இதைச் செய்திருக்கணும்னு தான்.”

 

“முட்டாள். ட்ரான்ஸ்ஃபர் ஆர்டர் வந்ததும், மொட்டைக்கடிதம் வந்ததும் ஒரே நாள்ன்னா, இங்கே இருக்கிற ஆள் அதை எப்படி முன்கூட்டியே தெரிஞ்சு அனுப்பியிருக்க முடியும்?”

 

“அதைத் தான் நானும் சொன்னேன். ஆனால் இது எல்லாமே ஒரே சமயத்துல நடந்திகிட்டிருக்கறதை, தற்செயல்னு நினைச்சு ஒதுக்க என்னாலேயும் முடியல யோகிஜி.”

 

யோசித்த போது பிரம்மானந்தாவுக்கும் எல்லாவற்றையும் தற்செயல் என்று ஒதுக்க முடியவில்லை.  பிரம்மானந்தா சொன்னார். “எதுக்கும் சைத்ராவோட தாத்தா மேலே நாம ஒரு கண் வெச்சிருக்கறது நல்லதுன்னு தோணுது.

 

பாண்டியன் சொன்னார். “அதையே தான் நானும் நினைச்சு, அதற்கான ஏற்பாடும் செஞ்சுட்டேன் யோகிஜி.”

 

சுகுமாரன் வந்து விட அவர்கள் இருவரும் மேற்கொண்டு அதைப் பற்றிப் பேசவில்லை.  சுகுமாரனுக்கு இது போன்ற தகவல்கள் தெரிய வேண்டியதில்லை என்று இருவருமே நினைத்தார்கள்.

(தொடரும்)

என்.கணேசன்

(தீபாவளி போனஸாக அடுத்த அத்தியாயம் 30.10.24 அன்று இரவில் வெளியாகும். - என்.கணேசன்)